วัดปราสาทแก้ว (วัดพระปืด)
“เขวาสินรินทร์” หลายคนคงเพิ่งเคยได้ยินคำๆนี้เป็นครั้งแรก คำนี้อ่านว่า เข-วา-สิ-นะ-ริน คำที่อ่านยากคำนี้เป็นชื่อของอำเภอหนึ่งในจังหวัดสุรินทร์ ซึ่งเป็นดินแดนหัตถกรรมที่เลื่องชื่อ มีแหล่งท่องเที่ยวโบราณที่มีประวัติมายาวนาน นั่นก็คือ วัดปราสาทแก้ว หรือคนในท้องถิ่นของที่นี่มักจะเรียกว่า วัดบ้านพระปืด ซึ่งที่ตั้งของวัดแห่งนี้ห่างจากศูนย์การเรียนรู้ ICT ชุมชน กศน.เขวาสินรินทร์ที่เป็นศูนย์กลางของชุมชนในพื้นที่ที่ให้ความรู้ เเก่ประชาชนในเรื่องของเทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นระยะทาง 5 กิโลเมตรด้วยกัน
วัดปราสาทแก้ว หรือวัดพระปืด วัดที่มีตำนานยาวนาน ตามตำนานเล่าว่ามีชาวบ้านจอมพระไปขุดเผือก ขุดมันในป่า แล้วมีสัตว์มาเลียแผ่นหลัง ชาวบ้านคนนั้นตกใจจึงขว้างเสียมไปถูกสัตว์ตัวนั้น ทำให้สัตว์ตัวนั้นวิ่งหนีไป มองไวๆ เห็นเป็นกวางขนทอง จึงได้วิ่งตามไป ทว่าพบแต่รอยเลือดเท่านั้น ชาวบ้านคนนั้นเดินตามรอยเลือดจนหายไปก็ได้พบปราสาท และพบพระพุทธรูปด้านในก็ตกใจเลยอุทานว่า “เปรี๊ยะ ปืดๆ” เพราะพระพุทธรูปนั้นมีเลือดออกมาจากข้อเท้า จึงเชื่อว่า กวางทองตัวนั้นก็คือพระพุทธรูปแปลงกายมานั่นเอง เปรี๊ยะปืด เป็นภาษากวย แปลว่า พระใหญ่ จากพระเปรี๊ยะปืดที่ออกเสียงยาก ทำให้เสียงเพี้ยนมาเป็น “พระปืด” ที่ประดิษฐานอยู่ในวัดปราสาทแก้วในปัจจุบัน
ภายในบริเวณวัดปราสาทแก้วนั้นมีความสงบ ร่มเย็น ตัวปราสาทสร้างด้วยศิลาแลง ในสมัยขอม ประมาณ ค.ศ 20 โดยสร้างตามความเชื่อของขอมโบราณที่ทุกปราสาทจะหันหน้าออกทางทิศตะวันออก ลักษณะเด่นอีกประการ ก็คือใช้หินทรายในการสร้างปราสาท นอกเหนือจากพระปืดแล้ว ภายในปราสาทยังเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปเก่าแก่อีกหนึ่งองค์ แต่ที่น่าเสียดายที่ถูกมารศาสนาลักลอบตัดเอาเศียรไปเมื่อปี พ.ศ. 2523 แต่ในปัจจุบันท่านเจ้าอาวาสได้ให้ช่างทำเศียรขึ้นมาใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น